Het is bij de meesten misschien al wel bekend. Het bedrijfsarchief van Jean Desmet is op 25 mei j.l. toegevoegd aan de werelderfgoedlijst van UNESCO ofwel de Memory of the World Register. Deze lijst is voor documentair erfgoed: boeken, archiefstukken, film- en geluidsopnamen met een uitzonderlijke betekenis voor de wereld. Het register bevat onder andere het dagboek van Anne Frank.
Naast het papieren archief, dat een tijdspanne omvat van bijna 60 jaar, zijn ook de films, de affiches en de foto's (voornamelijk daterend uit de jaren '10) uit het Desmet bedrijfsarchief op deze lijst opgenomen. Wil je meer lezen over de collectie en Jean Desmet, klik dan hier of hier.
Vorige week, op 23 juni, was bij Eye een feestelijke bijeenkomst om stil te staan bij dit heugelijke feit. In de aanwezigheid van drie nazaten van Jean Desmet (Ilse Hughan, kleindochter) en Maréchal en Jack Desmet (kleinzonen van Jeans jongste broer Theo) hield Eye archivaris Piet Dirkx een korte presentatie om een beeld te geven van het papieren archief. Meestal gaat de aandacht uit naar de films en wordt dit deel van de collectie als kleine broertje beschouwd. Niets is minder waar. Het archief bevat informatie, die de context vormt voor de films. Het geeft een inzicht in de bedrijfscultuur van Desmet, dat meer omvatte dan alleen films distribueren. Hij was actief en zeer succesvol in de onroerend goed. In het archief zijn ontelbare hoeveelheden facturen, nota's, lijsten en officiële stukken bewaard. Zij geven niet alleen een beeld van Desmet, maar ook een sociaal historisch beeld van Nederland in de eerste helft van de 20e eeuw. Het is puur Nederlands. De films daarentegen zijn bijna allemaal van buitenlandse makelij. Alleen al van de vele briefhoofden zou je een prachtig boek kunnen samenstellen.
Ook bevat het archief persoonlijk stukken, zoals dit briefje dat Desmet op 80 jarige leeftijd schreef aan architect Jan Wils.
In 1946 doet Jean een bod op het Asta Theater in Den Haag. Hij moet daarbij opgeven waarom hij denkt in aanmerking te komen. Het blijkt dat hij zich toen al terdege bewust was van zijn belang voor de Nederlandse filmhistorie.
Het HELE papieren archief is de laatste jaren blad voor blad gescand (meer dan 125000 scans!) en komt aan het eind van de zomer voor iedereen digitaal beschikbaar via Internet. Houdt de berichtgeving hierover in de gaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten