Nieuwe blog

Sinds 2016 is deze blog niet meer bijgewerkt. De berichten zijn nog wel raadpleegbaar.
De blog is een onderdeel geworden van de Eye website.
Klik HIER om direct naar de nieuwe locatie te gaan.


Excuses voor het ongemak


De redactie

Affiches EYE in tentoonstelling Magnum on Set

Liz Taylor op de set in Suddenly Last Summer (1959),
foto Burt Glinn

Met zijn nieuwe film Life portretteert fotograaf en filmmaker Anton Corbijn de vriendschap tussen Magnumfotograaf Dennis Stock met het jong overleden filmicoon James Dean. Dat Stock samen met velen van zijn collega’s van het beroemde Parijse fotoagentschap veel op filmsets rondliep en daarmee een fascinerend inkijkje gaf achter de schermen van die glamourwereld, is te zien in de tentoonstelling Magnum On Set in het Gemeentemuseum Helmond. EYE stelde hiervoor enkele filmaffiches beschikbaar.

De jaren vijftig en zestig waren de hoogtijdagen van de stillfotografie in Hollywood. Voor films als The Seven Year Itch (1955), Rebel without a Cause (1955), Zabriskie Point (1970) en Planet of the Apes (1968) werden Magnumfotografen voor grote bedragen ingehuurd. De opnames van The Misfits (1961) werden zelfs door negen fotografen vastgelegd.  

James Dean en Natalie Wood op de set van Rebel Without a Cause (1955), foto Dennis Stock

De Magnumfotografen konden met hun artistieke blik bijzondere foto’s maken, met name op momenten tussen de opnames door, waar de filmsterren zoals Marilyn Monroe, Buster Keaton, Elizabeth Taylor en Romy Schneider ongedwongen ‘gevangen’ konden worden. Vanaf de jaren zeventig kwam hier een einde aan door de komst van vaste stillfotografen in dienst van de filmmaatschappijen.

Affiche Rebel Without a Cause (Nicholas Ray, VS, 1955)

Magnum Photos werd in 1947 opgericht door Robert Capa en onder andere Henri Cartier-Bresson. Capa opende ook de deuren naar de Hollywoodsets, waar hij al in de jaren veertig was beland door zijn vriendschap met John Huston en affaire met Ingrid Bergman. 

Er hangen in totaal maar liefs 18 affiches van EYE in de expositie, waaronder deze hiernaast van de legendarische James Deanfilm Rebel Without a Cause. Naast wegdromen bij de glamoureuze foto’s en filmposters kun je je in de tentoonstelling ook in comfortabele bioscoopstoelen nestelen voor een filmklassieker.

Animatiefilmpjes st. Joost: Desmet collectie

Een groep vierdejaars animatiestudenten van de Academie AKV|St.Joost heeft korte geanimeerde teasers gemaakt van ongeveer 1 minuut, waarbij zij zich hebben laten inspireren door de Filmgerelateerde collecties van EYE. In een serie publiceren we hier deze filmpjes, die ook als voorfilm vertoond kunnen worden. Veel van de filmmakers hebben deze blog als vertrekpunt gebruikt bij de keuze voor het onderwerp van hun animatie.

Olga van den Brandt hoorde bij haar bezoek aan de Filmgerelateerde collecties van EYE veel verhalen over hoe sommige stukken in het archief terecht zijn gekomen, en bedacht zich dat elk stuk in het archief een unieke weg heeft afgelegd.

Ze heeft voor haar filmpje de Desmet Collectie als uitgangspunt genomen: "Archiefstukken van hetzelfde onderwerp, die in een grote wervelwind van alle windrichtingen naar EYE zijn gevlogen. Een storm, een chaos, maar in 'the EYE of the storm' heerst de rust, de vrede en orde.  De camera volgt in een soepele beweging deze stukken (door Desmets tijdlijn heen) naar hun doel."

Olga heeft 3D animatietechnieken toegepast waarin de beweging van het papier zelf en van de vele stukken als zwerm wordt aangestuurd door een computersimulatie. Op de achtergrond klinkt 'Prelude no. 14' van Chris Zabriskie. Op Olga's website vind je meer voorbeelden van haar werk.

Affiches Antonioni in EYE

Dat affiches ware kunstwerken kunnen zijn, toont de affichetentoonstelling rondom de filmzalen van EYE, die aansluit bij de expositie over Michelangelo Antonioni. Er is een selectie gemaakt uit de grote collectie van EYE, waarin de mooiste en meest opvallende vormgeving zijn gekozen. Curator Soeluh van den Berg stelde deze samen.

In veel Europese landen werd vroeger voor nieuwe films een affiche gemaakt in de eigen taal en vormgeving. Daardoor zijn in deze selectie bijvoorbeeld meerdere affiches te zien van La Notte, die totaal verschillend zijn. "Daar had Antonioni zelf  meestal weinig bemoeienis mee," aldus Van den Berg. "Voor het Franse affiche van l'Avventura is wel letterlijk het oorspronkelijke Italiaanse gekopieerd, alleen de taal is veranderd. Dit heeft echter verrassend genoeg juist een traditionele vormgeving, dat eigenlijk niet echt past bij de moderne stijl van Antonioni."

De Oost-Europese affiches, waaronder die uit Polen en Tsjechië, sluiten meer aan bij de eigenzinnige blik van de regisseur. Met name Polen is goed vertegenwoordigd in EYE's affichecollectie door een ruil met het Poolse filmarchief in de jaren zestig. "Dit affiche hieronder, de Poolse interpretatie van l'Avventura, was eerder ook te zien in de tentoonstelling The Quay Brothers' Universum vanwege de opvallende vormgeving, die sterk bij de belevingswereld van de broers aansluit. De ontwerper Jan Lenica (1928-2001) was heel beroemd en werkte ook veel met animatie."

"Onderstaand Pools affiche van Waldemar Swierzy verbeeldt  met het felgekleurde rasterpatroon tegelijkertijd de fotografie en de sfeer in de swinging sixties, die beiden belangrijke thema's in de film zijn. Daarom is dit mijn favoriet. Het springt er echt uit tussen de andere Oost-Europese affiches in de collectie, die meestal vrij somber zijn met veel zwart en donkergrijs."

In het westen was de vormgeving over het algemeen vrolijker en kleurrijker. Ironisch genoeg hadden ontwerpers in het Oostblok echter juist door het beperkend regime meer artistieke vrijheid in wat ze maakten, zo vertelt Van den Berg: "De communistische regeringen wilden zich afzetten tegen de westerse regimes, dus ze moedigden vormgevers aan om een eigenzinnige stijl te ontwikkelen. Daarnaast was er voor hen niet de druk om te conformeren aan de commerciële eisen van filmproducenten, zoals in het westen." Precies daardoor worden hun affiches juist nu bij ons in het westen zo bewonderd.

  De affiches en de tentoonstelling Michelangelo Antonioni-Il maestro del cinema moderno zijn nog tot en met 17 januari 2016 te zien.