Affiches Antonioni in EYE

Dat affiches ware kunstwerken kunnen zijn, toont de affichetentoonstelling rondom de filmzalen van EYE, die aansluit bij de expositie over Michelangelo Antonioni. Er is een selectie gemaakt uit de grote collectie van EYE, waarin de mooiste en meest opvallende vormgeving zijn gekozen. Curator Soeluh van den Berg stelde deze samen.

In veel Europese landen werd vroeger voor nieuwe films een affiche gemaakt in de eigen taal en vormgeving. Daardoor zijn in deze selectie bijvoorbeeld meerdere affiches te zien van La Notte, die totaal verschillend zijn. "Daar had Antonioni zelf  meestal weinig bemoeienis mee," aldus Van den Berg. "Voor het Franse affiche van l'Avventura is wel letterlijk het oorspronkelijke Italiaanse gekopieerd, alleen de taal is veranderd. Dit heeft echter verrassend genoeg juist een traditionele vormgeving, dat eigenlijk niet echt past bij de moderne stijl van Antonioni."

De Oost-Europese affiches, waaronder die uit Polen en Tsjechië, sluiten meer aan bij de eigenzinnige blik van de regisseur. Met name Polen is goed vertegenwoordigd in EYE's affichecollectie door een ruil met het Poolse filmarchief in de jaren zestig. "Dit affiche hieronder, de Poolse interpretatie van l'Avventura, was eerder ook te zien in de tentoonstelling The Quay Brothers' Universum vanwege de opvallende vormgeving, die sterk bij de belevingswereld van de broers aansluit. De ontwerper Jan Lenica (1928-2001) was heel beroemd en werkte ook veel met animatie."

"Onderstaand Pools affiche van Waldemar Swierzy verbeeldt  met het felgekleurde rasterpatroon tegelijkertijd de fotografie en de sfeer in de swinging sixties, die beiden belangrijke thema's in de film zijn. Daarom is dit mijn favoriet. Het springt er echt uit tussen de andere Oost-Europese affiches in de collectie, die meestal vrij somber zijn met veel zwart en donkergrijs."

In het westen was de vormgeving over het algemeen vrolijker en kleurrijker. Ironisch genoeg hadden ontwerpers in het Oostblok echter juist door het beperkend regime meer artistieke vrijheid in wat ze maakten, zo vertelt Van den Berg: "De communistische regeringen wilden zich afzetten tegen de westerse regimes, dus ze moedigden vormgevers aan om een eigenzinnige stijl te ontwikkelen. Daarnaast was er voor hen niet de druk om te conformeren aan de commerciële eisen van filmproducenten, zoals in het westen." Precies daardoor worden hun affiches juist nu bij ons in het westen zo bewonderd.

  De affiches en de tentoonstelling Michelangelo Antonioni-Il maestro del cinema moderno zijn nog tot en met 17 januari 2016 te zien.